Op zoek naar liefde

Eerst trots iets delen: ik heb vandaag 30 km gestapt en ben daarin 800m gestegen en dat zonder spierpijnen. Mijn spiertjes geraken getrained. Het was trouwens een prachtige dag : de zon scheen op volle toeren en de omgeving is prachtig.  Deze zalige dag werd afgesloten in zeer fijn gezelschap. In de ostello waar ik slaap, liep ik Elia tegen het lijf, een 25-jarige Italiaan die de Via Francigena per fiets doet.  Gisteren heeft hij dezelfde klim met de fiets gedaan, die ik vandaag te voet heb gedaan en dat is hem zuur opgebroken. Hij had last van zijn been en moest een dag rusten. Mijn geluk want anders had  ik hem nooit ontmoet.  Elia is wat men noemt een oude ziel. Hij noemt zichzelf een student van het leven en bestudeerde al de godsdiensten.  Hij kwam tot de conclusie dat god niet buiten de mens dient gezocht te worden maar te vinden is in elke mens, in elk wezen.   Op deze tocht is hij op zoek naar de goddelijkheid in hem zelf (in het Engels klinkt het allemaal veel mooier : the divinity). Even later kwam Frederique ook binnengewaaid in de ostello. Hij is een 35-jarige Zwitser die reeds naar Compostella fietste en nu wil ervaren wat het is om te voet te gaan. Interessant : een van zijn hobby’s is koorddansen.  Onder het genot van een lekker pizza ( ik kon het niet laten J) en een glaasje wijn hadden we met ons drieën zeer filosofische gesprekken over godsdienst (weeral, en dat voor een niet-gelovige J), het leven, reizen, chakra´s, dromen… en de liefde.  Elia is echt op zoek naar de liefde.  Aangezien de Via Francigena de route van het hart is, zet hem dat misschien op weg.  Frederique wil de vrouw van zijn leven zeker niet nu tegenkomen.  Na zijn aankomst in Rome vertrekt hij namelijk op wereldreis met de fiets.  Nu verliefd worden zou slechte timing zijn en hij heeft het ook even gehad met relaties.  En ik …ik heb mijn grote liefde bijna 23 jaar geleden ontmoet en nog maar 2 nachtjes slapen en we worden terug herenigd. Ik kan niet wachten.