Eindigen in schoonheid

Eindigen in schoonheid

Na een lange tweestrijd heb ik besloten om mijn tocht te eindigen in Sutri, zo’n 50 km voor Rome, i.p.v. in Rome zelf.   Ik las dat je iets na Sutri vaak wandelt met verkeerslawaai op de achtergrond of tussen het verkeer zelf, soms met gevaar op eigen leven.  Daar had ik echt geen zin in!  Dus vandaag was plots mijn laatste wandeldag, een beetje vreemd maar het had geen mooier einde kunnen zijn.  Het was een prachtige tocht voornamelijk tussen boomgaarden met hazelnootbomen, uitgestrekte velden en door feeërieke wouden.  Prachtig!  En … in fijn gezelschap.  In het begin van de dag kwam ik Maxim tegen, een sympathieke plaatselijke bewoner die zijn dagelijkse wandelingetje deed met zijn hond.  In het kwartiertje dat we samen stapten hadden we een heel diepgaand gesprek.  Echte ontmoetingen hoeven niet lang te duren :-).  Iets later zag ik in een bocht plots 2 pelgrims langs de kant van de weg staan.  Het bleken Morena en Guillelmo te zijn die druk aan het bellen waren op zoek naar een slaapplaats in Sutri.  Deze bleek moeilijk te vinden te zijn.  Toen ik hen een plaatsje in onze tent aanbood, vielen ze me letterlijk rond de nek.  De dag voordien hadden ze 40 km gestapt en Morena had hier een tendinitis aan over gehouden.  Ze hadden die nacht ook bijna niet geslapen.  Ze waren bij nonnetjes terecht gekomen die hen niet meer aanboden dan een plaats op de vloer.  Zonder matjes, een harde bedoeling.  Met ons 3én hadden we een zalige dag.  Omwille van de blessure van Morena konden we niet snel stappen wat maakte dat ik verplicht meer tijd nam om te genieten van alles.  De enthousiaste kreten van Morena maakte dat ik vaak extra gewezen werd op de schoonheid van onze omgeving.  Het was ook heel boeiend om Morena en Guillelmo samen te observeren. Morena is echt een hele fijne madam.  Ik ben blij dat ik de kans kreeg om haar beter te leren kennen.  Het leven is niet makkelijk geweest voor haar  maar dit heeft haar niet verzuurd, integendeel : haar zonnige, superenthousiaste, zorgende en vrijgevende persoonlijkheid zijn een echte inspiratie.  Zij is een van die mensen die zelf niets hebben maar er toch nog in slagen altijd te geven. Voor Guillelmo is deze reis een groot, beangstigend avontuur. Voor het eerst in zijn 44-jarig bestaan onderneemt hij iets alleen.  Hij heeft het daar zeer moeilijk mee en heeft soms paniekaanvallen.  Voor hem is dit overleven en dat maakt dat hij heel erg verkrampt is.  Morena heeft dit opgepikt en nam hem op sleeptouw.  Ze wijst hem constant op de schoonheid van de dingen rond hen en op de talenten en vriendelijkheid van de mensen die ze ontmoeten. Ik hoop echt dat Gugi, zoals we hem noemen, hier wat van kan meenemen in zijn rugzak en de angst kan achterlaten.  Moedig van hem dat hij dit onderneemt!

Sutri was een prachtige plek om mijn tocht te eindigen.  Het is een hele pittoreske plaats waarin ook heel wat overblijfselen van de Etrusken te vinden zijn.  De dag werd afgesloten met een duik in het meer van Bracciano en een diner met onze nieuwe vrienden en een Italiaans koppel dat Morena vorig jaar ontmoette onderweg naar Compostella.  Zij hadden hun schattig zoontje Lorenzo bij, een echt pelgrimsbaby want verwekt op weg naar Compestella :-).  Mijn tocht is gestart met een samenkomen van de tocht naar Compostella en die naar Rome in de kathedraal van Lausanne en eindigde nu ook heel passend door het symbolisch samenkomen van deze 2 tochten.  Perfecto!