De vrienden van de pelgrims

Er zijn niet veel pelgrims in la bella Italia.  Zoals jullie weten, ben ik er al welgeteld 2 tegengekomen.  Vorig jaar was een topjaar wat de pelgrims betreft en toen zijn er zo'n (afhankelijk van de bron) 400 à 500 gepasseerd. Als je weet dat er elk jaar tienduizenden pelgrims naar Santiago de Compostella trekken is dat wreed weinig.   Waar de Spanjaarden zelf uitgebreid over hun pelgrimswegen trekken doen de Italianen dit niet.  Als ze al op pelgrimstocht gaan dan is het naar, jawel, Compostella :-).    Weinig pelgrims dus, maar veel pelgrimsvrienden, dat heb ik vandaag aan de lijve mogen ondervinden.    Op het laatste stukje naar Ivrea was ik weer hopeloos verloren gelopen en op de grote baan beland.  Plots doemde er een wildzwaaiende, roodharig vrouw voor me op die me vroeg of ik een pelgrim was.   Ze was een van de vrienden van het genootschap van de Via Francigena, vertelde ze me en wilde me aan een slaapplaats helpen.  Toen ik haar vertelde dat ik niet in Ivrea bleef maar de trein wou nemen om iets verder te trekken, boodt ze onmiddellijk aan me naar het station te brengen, lief he.   In Vercelli waar ik nu ben (prachtige stad trouwens in het midden van de rijstvelden waarin ik al heel wat witte reigers spotte) had ik een gelijkaardige ervaring.  Ik was op zoek naar het klooster waar ik zou gaan slapen maar omdat het een stukje van de weg ligt was het niet makkelijk te vinden.  Ik werd plotseling aangesproken door een man op de fiets die jawel een vriend van het genootschap bleek te zijn.  Zij lijken wel op de loer te liggen om te kunnen helpen:-).  Hij heeft me netjes naar het klooster begeleidt    Ook in de kathedraal had ik een leuke ervaring.  De priester wenkte me en vroeg me of ik een stempel wou voor mijn credentiale (boekje waarop je stempels verzameld van de plaatsen waar je was, als bewijs voor je tocht).  Hij nam me mee naar de sacrestie.  Toch een belevenis voor iemand die daar nog nooit is gewees ten toonde me trots een aantal unieke stukken. Hij kon niet stoppen met te vertellen.  Ook al zo'n schatje.  Trouwens over schatjes gesproken : mijn mama is jarig vandaag.  Gelukkige verjaardag mama!  Ik eet vanavond een ijsje op jouw gezondheid! xxx