Onbeschrijfelijk

21 september 2009


Wanneer je Villafranca De Bierzo verlaat kan je als pelgrim 3 wegen kiezen : de Camino langs de weg (makkelijk maar saai), de Camino Duro ( een klim van 430 m) of een alternatieve route ( door ons de Camino Duro Duro Duro gedoopt).  Pavel, Kristina en ik zijn de enige pelgrims die deze laatste route hebben bewandeld vandaag en we hebben genoten, super genoten, onbeschrijfelijk genoten.

Hoe beschrijf je de lichte ongerustheid die je voelt als de lokale mensen met hun hoofd en handen schudden als je hen uitlegd welke route je gaat nemen? Hoe beschrijf je de zoete smaak van de gigantische braambessen die overal lang de weg groeien? Hoe beschrijf je het spannende gevoel dat je hebt als je beseft dat je verloren bent gelopen?  Hoe beschrijf je de geur van de wilde munt overal om je heen? Hoe beschrijf je het het bijna kinderlijke plezier dat je hebt als je door een rivier moet waden om het pad terug te vinden? Hoe beschrijf je de prachtige landschappen? Hoe beschrijf je de pijn die je een zeer voldaan gevoel geeft nadat je de 3e berg hebt beklommen? Hoe beschrijf je het gevoel van kameraadschap tussen 3 mensen met een verschillende nationaliteit en achtergrond maar 1 gemeenschappelijk doel, Santiago.  Ik kan deze niet beschrijven, het was echt een onbeschrijfelijke ervaring.

1 Reactie

  1. An:
    24 september 2009
    Bijna op het einde van je reis heb ik vernomen van de mama dat je een blog hebt. Kheb dan ook zojuist al je verhaaltjes na elkaar kunnen lezen, en ik kan je verzekeren, ik klikte elke keer gretig door naar het volgende!!!
    Om te beginnen wist ik niet dat wij zo een schrijfwonder in onze familie hadden!
    We kunnen zeker meegenieten met je, zoals je alles levendig kan beschrijven. Zo te lezen heb je een goede keuze gemaakt door deze tocht te ondernemen.
    Bedankt om dit dan ook te delen met ons werkende, niet-uit-ons-vertrouwde-leventje-te-schoppen mensen(ik spreek hier dan wel vooral over mezelf... :-)).
    Als je terug bent en alle herenigingsfeestjes achter de rug hebt, kunnen we eens met de familie samenkomen zodat je je verhaal in 1x kan doen terwijl wij genieten van knuddelen (zelf zal je de tijd niet krijgen te eten vrees ik, met al onze vragen :-) )
    Geniet van uw laatste dagen daar!!!

    Groetjes van uw nichtje
    An