Nattigheid

5 juli 2009 - Châtelraould-Saint-Louvent, Frankrijk

Mama en papa hebben vanmorgen allebei een kaars voor me aangestoken in de kerk van Vitry-Le-François.  Dat raakte me enorm.  Er sprak zoveel liefde en bezorgdheid uit dat gebaar. Ik heb me even moeten omdraaien zodat ze de nattigheid op mijn wangen niet zouden zien. 

In de namiddag tijdens het wandelen ook veel nattigheid, maar die viel dan uit de lucht en werd af en toe vergezeld door een donderslag en bliksemschicht.  Mijn plan om te gaan kamperen viel hierdoor letterlijk in het water.  Ik had een een hotel gevonden in mijn gids maar toen ik daar toekwam bleken ze gesloten te zijn op zondag. Het raam van de privévertrekken van de eigenaars stond gelukkig open en toen ze dit verzopen katje zagen staan hebben ze me, na wat gepraat, toch een kamer gegeven.   Gevolg : ik had een heel hotel voor mij alleen.  Dat is nu al de 6e keer dat ik een heel huis/gebouw voor mij alleen heb.  Wil het universum me hier iets mee vertellen? :-)