Genieten en loslaten

Het was een zeer intensief weekend.  Vrijdag heel leuke gesprekken gehad op het werk, ook de laatste happy hour die ik bij VAB zal meemaken.  Ik heb er echt van genoten maar tegelijkertijd is er ook het besef dat ik alles daar stilletjesaan moet loslaten.  Nog 20 dagjes werken en het is gedaan. Dat brengt toch heel wat gemengde gevoelens met zich mee.

Zaterdagmorgen draaide helemaal rond loslaten. Het moeilijkste loslaten dat een mens tegenkomt in zijn leven, het loslaten van een lieve vriend.  Luk is er niet meer en zaterdag namen zijn familie, vrienden en collega's afscheid van hem tijdens een zeer emotionele dienst.  Hij heeft tot het einde gestreden voor zijn leven en dat typeerde hem enorm.  Hij ontdekte 4 jaar geleden voor de eerste maal dat hij een hersentumor had en heeft sindsdien gevochten voor zijn leven.  Een zo normaal mogelijk leven met Mieke en zijn 2 jongens.  Een leven waarin hij nog intens heeft genoten tussen de zware momenten door.  Misschien meer intens dan sommige mensen tijdens hun hele leven.

Luk, ik wou dat ik je langer en beter had gekend maar dank je voor al de momenten die we samen hebben gehad.  Je kracht, je doorzettingsvermogen (geweldig gedemonstreerd op de dodentocht), je zin voor het leven en je liefde voor je gezin hebben me enorm geïnspireerd.  Dank je! x

De rest van het weekend hebben we genoten van het gezelschap van Jan, Ann, Wim, Sylvie en hun 3 geweldige kids in Houfalize.  De lekkere etentjes, de gezelschapsspelletjes, de wandelingen, de diepgaande gesprekken, het ravotten met de kinderen, ... het was gewoon allemaal genieten.

Tijdens de wandeling vandaag besefte ik plots dat ik binnenkort maanden zo zal rondlopen, met een rugzak op kleine paadjes, meestal midden in de natuur en ik werd opeens overvallen door angst.  Wat als ik Bert en mijn familie en vrienden te hard mis en me eenzaam voel, wat als ik het wandelen opeens beu ben, wat als ik geblesseerd geraak, wat als... En dan besefte ik dat er waarschijnlijk verschillende zulke momenten zullen zijn op mijn pad.  De kunst zal er dan in bestaan om die angsten los te laten en gewoon te genieten.  Daar zit wel wat uitdaging in :-)